Stowarzyszenie na rzecz Specjalnego Ośrodka Szkolno - Wychowawczego nr 1
Specjalny Ośrodek Szkolno - Wychowawczy nr 1
ul. Barska 45
30 - 307 Kraków
tel/fax 12-266-29-67
MIĘDZYNARODOWY DZIEŃ TEATRU
Święto uchwalone w 1961 roku na pamiątkę otwarcia Teatru Narodów w Paryżu i obchodzone corocznie 27 marca. Nam udało się do niego nawiązać nieco później po szkolnych rekolekcjach.
Gdziekolwiek na Ziemi mieszkają ludzie, rodzi się tam niepowtarzalny Duch Teatru.
Pod drzewami w małych wioskach a także na nowoczesnych scenach światowych metropolii, w szkolnych korytarzach, na polach i w świątyniach; w slumsach i na miejskich placach, w domach kultury i piwnicach biedaków, ludzie zbliżają się do siebie, by współuczestniczyć w […] światach teatralnych, które tworzą, by wyrazić swą ludzką złożoność, różnorodność, słabość …
Spotykamy się, by szlochać i by pamiętać; by śmiać się i rozmyślać; by uczyć się, […],by marzyć.
Aby wspólnym westchnieniem zachwycić się pięknem, połączyć współczuciem, czy przerazić złem.
FRAGMENTY ORĘDZIA MIĘDZYNARODOWEGO INSTYTUTU TEATRALNEGO
Młodzież ZSZ nr 30 obejrzała prezentację przygotowaną przez pana Artura Nawrota. Przypomniano w niej, że człowiek realizuje się w różnorodnych dziedzinach twórczości artystycznej. Jedną z nich jest teatr – rodzaj widowiska, w którym aktorzy na żywo grają dla zgromadzonej publiczności. Sztuka ta łączy obraz (scenografię), ruch (choreografię) z dźwiękiem (oprawą muzyczną).
Uczestnicy spotkania łatwo mogli dostrzec, że teatr niejedno ma imię. Podkreślone zostało bogactwo sposobów przedstawiania wydarzeń na scenie. Począwszy od tragedii i komedii w teatrze dramatycznym poprzez operę, operetkę, balet, musical i pantomimę w teatrze muzycznym aż po teatr lalkowy śledzili różne oblicza sztuki teatralnej.
Urozmaicenie treści stanowiły krótkie filmy prezentujące fragmenty baletu Jezioro łabędzie, musicalu Skrzypek na dachu oraz pantomimy. Wszystkich poruszyła muzyka z Upiora w operze, Nędzników i najbardziej rozpoznawalna aria żydowskiego mleczarza Gdybym był bogaczem. Z zainteresowaniem podpatrywano pracę charakteryzatora, który zmienił nie do poznania młodą kobietę w starszą panią.
Nie mogło również zabraknąć podstawowego słowniczka teatralnego obejmującego m.in. takie pojęcia jak: akt, kostium, kulisy, premiera, repertuar, rekwizyt, sufler.
Na koniec pojawiła się historia pierwszego publicznego teatru w Polsce i informacje dotyczące obecnej sceny narodowej w tym krakowskiej im. Heleny Modrzejewskiej.
Jeśli dwóch ludzi rozmawia, a reszta słucha ich rozmowy – to już jest teatr.
Gustaw Holoubek