Niemiecki przedsiębiorca.

To jedna z historii o wyborach moralnych. O tym jak Niemiec Oskar Schindler członek Abwehry, organu wywiadu i kontrwywiadu niemieckich sił zbrojnych oraz Narodowosocjalistycznej Niemieckiej Partii Robotniczej (NSDAP) został Sprawiedliwym Wśród Narodów Świata. Po inwazji Niemiec na Polskę i wkroczeniu 6 września 1939 roku wojsk III Rzeszy do Krakowa, Schindler przejął za bezcen Pierwszą Małopolską Fabrykę Naczyń Emaliowanych i Wyrobów Blaszanych Rekord w Krakowie. Przedsiębiorstwo przemianowano na Niemiecką Fabrykę Wyrobów Emaliowanych. Wytwarzano w niej naczynia, a potem również amunicję. Zakład początkowo zatrudniał głównie polskich robotników, ale z czasem, zwłaszcza po utworzeniu krakowskiego getta, także coraz więcej żydowskich robotników przymusowych. Ci ostatni byli najtańszą siłą roboczą. Jednak, gdy Schindler, na ma-sową skalę, zetknął się z realnymi konsekwencjami nazistowskiej ideologii – z okrucieństwem, gwałtem i przemocą, porzucił względy ekonomiczne. Zaczął ratować ludzi. Jako robotników wybierał przede wszystkim osoby, które w obozie mogłyby zostać uznane za niezdolne do pracy, a tym samym skazane na śmierć. Udało mu się przekonać sadystycznego komendanta KL Plaszow do zbudowania podobozu na przylegającej do fabryki parceli. Tam żydowskim robotnikom nie groziły tak niewyobrażalne okrucieństwa, jak w głównym obozie. Pod koniec wojny, kiedy likwidowano niemieckie obozy i mordowano wszystkich więźniów, Schindler ewakuował 1200 pracowników do fabryki Brünnlitz na Morawach.

Australijski pisarz i amerykański reżyser

Na początku była książka… powieść Thomasa Keneally’ego. W swojej Liście Schindlera przedstawił postać niemieckiego przemysłowca korzystającego z uroków życia. Po likwidacji krakowskiego getta aż do końca wojny, ryzykując życie i majątek, skupił się na ocalaniu pracowników swojej fabryki. Powieść Australijczyka przeniósł na ekran Steven Spielberg. Dzięki amerykańskiej produkcji świat poznał historię Żydów uratowanych od zagłady. A siedemnaście lat później, na Zabłociu, w budynku administracyjnym dawnej Niemieckiej Fabryki Naczyń Emaliowanych Oskara Schindlera, Muzeum Historyczne Miasta Krakowa otworzyło wystawę stałą.

Muzealna opowieść o Krakowie jego polskich i żydowskich mieszkańcach.

Młodzież klas trzecich szkoły branżowej miała możliwość odbyć podróż przez miasto i czas. Wystawa Kraków – czas okupacji 1939-1945 przybliżyła uczniom takie tematy jak: terror okupacyjny i toczące się w jego cieniu życie codzienne, stopniową elimi-nacją żydowskich mieszkańców z życia Krakowa, polskie państwo podziemne, utworzenie getta i zagładę społeczności żydowskiej, działalność fabryki naczyń i jej pracowników, koniec okupacji niemieckiej w styczniu 1945.

Rozstania, poszukiwania. Wojenne losy krakowian to tytuł wystawy czasowej. Jej części tworzą obraz II wojny światowej widzianej z perspektywy mieszkańców Krakowa. Ekspozycja ukazuje losy żołnierzy, deportacje cywilów na Wschód, zbrodnię katyńską, zagładę krakowskich Żydów, pracę przymusową na rzecz Niemiec. Znajdziemy tu zwykłych ludzi, chwile ich rozstania z bliskimi, a także poszukiwania podczas wojny i po zakończeniu największej tragedii XX wieku. Zwiedzenie obu wystaw służy przypomnieniu tamtego okresu historii oraz refleksji nad zbrodniczym charakterem nazizmu. Po-zwala lepiej zrozumieć próby oddania ludzkich przeżyć i emocji w sztuce podejmującej temat Holokaustu, a także w literaturze obozowej.