4 października b.r. uczniowie szkoły SPdP wyruszyli w geologiczną podróż poszukiwania „Skarbów Polskiej Ziemi w Rudnie”.

    To był dzień wielu wrażeń i pozytywnych emocji w Muzeum Agatów w Rudnie, które znajduje się na wzgórzu wulkanicznym permskich skał wylewnych na wysokości ok. 400 m n.p.m. Przewodnik muzeum opowiedział nam historię powstania niesamowitych kamieni, podziwialiśmy wyjątkową wystawę, nie wierząc własnym oczom, że takie cuda są dostępne w pobliskim ogrodzie. Prezentowana w Muzeum kolekcja „Agatów” Pana Witolda Kopruchy. Jest to kolekcja okazów pozyskanych w latach 1980 - 2020 na okolicznych polach uprawnych i rumowiskach skalnych nieczynnego kamieniołomu melafiru, oraz jurajskie skamieniałości sprzed 160 mln lat czy kawałki skrzemieniałego drewna. Podziwiany kamień: „Agat” to wyjątkowy kamień szlachetny, który prezentuje szereg korzystnych właściwości – poprawia relacje, wzmacnia więzi, pomaga redukować stres i wzmacnia organizm. Do tego jest piękny i różnokolorowy. Dobra energia tego kamienia pozwoli zrównoważyć życie i jasno ocenić swoje problemy. Z tego powodu każdy z nas zaopatrzył się w energetyczny kamień. W Muzealnej sali multimedialnej doglądnęliśmy film powstania skamielin wulkanicznych, z czasów dinozaurów oraz fauny i flory terenu Jury Krakowsko-Częstochowskiej.

    Po teorii czas na praktykę. Wyruszyliśmy w pobliskie pole rolne na poszukiwania "Skarbów tej Ziemi” – czyli Agatów. Nie bacząc na warunki pogodowe zakasaliśmy nogawki oraz rękawy i ruszyliśmy w pole! Zbiory były efektywne! Każdy jakiś kamień z ziemi wygrzebał, były to najczęściej zwykłe kamyczki a szczęściarze natrafili na „agaty”. To była świetna zabawa! Znalezione kamienie zanieśliśmy do warsztatu obróbki kamieni. Przewodnik pokazał nam proces obróbki, jak z szarego kamyka powstaje lśniący „Agat”. Po ciężkiej pracy wychowawcy zapewnili nam trochę relaksu przy ognisku. Były pieczone kiełbasy, chleb a nawet jabłka. Na zakończenie pobytu w Rudnie Pani Wicedyrektor Sylwia zabrała Nas na krótki spacer do pobliskich ruin Zamku Tenczyn. Ruiny zamku też mają swoją bardzo ciekawą historię, stoi na dawnym stożku wulkanicznym, będącym najwyższym wzniesieniem Garbu Tenczyńskiego, włączony w XIV wieku do kazimierzowskiego systemu tzw. Orlich Gniazd. Bardzo żałowaliśmy, że nie mogliśmy wejść i oglądnąć go od środka. To był wyjątkowy dzień.

    Dziękujemy Stowarzyszeniu Wielkie Serce za możliwość zorganizowania i przeżycia wyjątkowej wycieczki.